احتمالا یکی از مسائلی که هیچوقت برا من حل نمیشه، قضیهی بعضی از اعتراضهاست. مثلا اعتراض به آزادی ورود ن به استادیوم، یا اعتراض به زیست شبانه. اینایی که تجمع اعتراضی برقرار میکنن تصورشون از این جور آزادیها چیه؟
مثلا فکر میکنن اگه ورود ن به استادیوم آزاد بشه، هر چند روز و با برگزاری هر بازی فوتبال یه پولی از حسابشون کم میشه و به اجبار یه بلیط بهشون فروخته میشه و بعدشم یکی میاد با باتوم هدایتشون میکنه به سمت استادیوم؟ یا مثلا تو طرح زیست شبانه یه گروه میان شب به شب با بیل از خونه بیرونشون میکنن و میگن یالا برید تو خیابون بچرخید؟
هیچ وقت این سوال به ذهنشون نمیاد که یکی دیگه که به من ربطی نداره، میخواد بره یه جایی که به من ربطی نداره، پس در کل به من ربطی نداره؟!
عجیبن آقا! خیلی عجیب!
درباره این سایت